ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑ
Μαζί με τα νησιά Ρεουνιόν
και Ροντρίγκες, ο Μαυρίκιος αποτελεί το νησιωτικό
συγκρότημα των νησιών Μασκαρέν. Αυτό το αρχιπέλαγος δημιουργήθηκε από μία σειρά
υποθαλάσσιων ηφαιστειακών εκρήξεων πριν από περίπου 8 με 10 εκατομμύρια χρόνια
κατά τη διέλευση της Αφρικανικής τεκτονικής πλάκας πάνω από το θερμό σημείο του
Ρεουνιόν.
Το ίδιο το νησί του Μαυρίκιου περιβάλλεται από κοραλιογενείς υφάλους ενώ έχει ηφαιστειακή προέλευση. Περιμετρικά του νησιού εκτείνεται μία κορυφογραμμή από υψώματα, η οποία προέρχεται από την παλαιότερη ηφαιστειακή καλντέρα. Η ψηλότερη κορυφή του νησιού βρίσκεται στα νοτιοδυτικά και έχει ύψος 828 μ., ενώ ονομάζεται Πιτόν ντε λα Πετί Ριβιέρ Νουάρ (δηλ. κορυφή του μικρού μαύρου ποταμού). Στο κέντρο της ημιορεινής περιμέτρου εκτείνεται ένα ηπειρωτικό υψίπεδο.
Η συνολική έκταση του κράτους του Μαυρίκιου, το οποίο εκτός από το νησί περιλαμβάνει και τα νησιά Αγκαλέγκα, Σεντ Μπράντον και Ροντρίγκες, είναι 2040 τετρ. χλμ. Η έκταση των ηπειρωτικών υδάτων ανέρχεται σε 10 τετρ. χλμ. Η ακτογραμμή του Μαυρίκιου είναι 177 χλμ Το 49% της έκτασης του νησιού χαρακτηρίζεται ως καλλιεργήσιμο, με μόνιμες καλλιέργειες στο 6% της έκτασης, δάση στο 22% και άλλες χρήσεις γης στο υπόλοιπο 23% της έκτασης, με βάση στοιχεία του 1993. Οι αρδευόμενες εκτάσεις καλύπτουν έκταση 200 τετρ. χλμ. (1998).
Το τοπικό κλίμα είναι τροπικό, ενώ επηρεάζεται παράλληλα από τους νοτιοανατολικούς αληγείς ανέμους, προσδιορίζοντας δύο εποχές. Ο χειμώνας είναι θερμός και ξηρός και διαρκεί από το Μάιο ως και το Νοέμβριο, ενώ τους υπόλοιπους μήνες το καλοκαίρι είναι ζεστό και υγρό. Από το Μάιο ως το Σεπτέμβριο το νησί επηρεάζεται από αντικυκλωνικά συστήματα, ενώ η περίοδος των κυκλώνων εντοπίζεται από το Νοέμβριο ως τον Απρίλιο. Οι τελευταίοι τροπικοί κυκλώνες που είχαν έντονες επιδράσεις στο νησί ήταν ο Ολάντα το 1994 και ο Ντίνα το 2002.
Η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του νησιού είναι το Πορτ Λουί στα βορειοδυτικά, ενώ άλλοι σημαντικοί οικισμοί είναι το Ρόουζχιλ, η Μπο Μπασίν, η Κουρεπίπ, το Βακόας, το Φίνιξ και η Κουάτρ Μπορν.
Το ίδιο το νησί του Μαυρίκιου περιβάλλεται από κοραλιογενείς υφάλους ενώ έχει ηφαιστειακή προέλευση. Περιμετρικά του νησιού εκτείνεται μία κορυφογραμμή από υψώματα, η οποία προέρχεται από την παλαιότερη ηφαιστειακή καλντέρα. Η ψηλότερη κορυφή του νησιού βρίσκεται στα νοτιοδυτικά και έχει ύψος 828 μ., ενώ ονομάζεται Πιτόν ντε λα Πετί Ριβιέρ Νουάρ (δηλ. κορυφή του μικρού μαύρου ποταμού). Στο κέντρο της ημιορεινής περιμέτρου εκτείνεται ένα ηπειρωτικό υψίπεδο.
Η συνολική έκταση του κράτους του Μαυρίκιου, το οποίο εκτός από το νησί περιλαμβάνει και τα νησιά Αγκαλέγκα, Σεντ Μπράντον και Ροντρίγκες, είναι 2040 τετρ. χλμ. Η έκταση των ηπειρωτικών υδάτων ανέρχεται σε 10 τετρ. χλμ. Η ακτογραμμή του Μαυρίκιου είναι 177 χλμ Το 49% της έκτασης του νησιού χαρακτηρίζεται ως καλλιεργήσιμο, με μόνιμες καλλιέργειες στο 6% της έκτασης, δάση στο 22% και άλλες χρήσεις γης στο υπόλοιπο 23% της έκτασης, με βάση στοιχεία του 1993. Οι αρδευόμενες εκτάσεις καλύπτουν έκταση 200 τετρ. χλμ. (1998).
Το τοπικό κλίμα είναι τροπικό, ενώ επηρεάζεται παράλληλα από τους νοτιοανατολικούς αληγείς ανέμους, προσδιορίζοντας δύο εποχές. Ο χειμώνας είναι θερμός και ξηρός και διαρκεί από το Μάιο ως και το Νοέμβριο, ενώ τους υπόλοιπους μήνες το καλοκαίρι είναι ζεστό και υγρό. Από το Μάιο ως το Σεπτέμβριο το νησί επηρεάζεται από αντικυκλωνικά συστήματα, ενώ η περίοδος των κυκλώνων εντοπίζεται από το Νοέμβριο ως τον Απρίλιο. Οι τελευταίοι τροπικοί κυκλώνες που είχαν έντονες επιδράσεις στο νησί ήταν ο Ολάντα το 1994 και ο Ντίνα το 2002.
Η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του νησιού είναι το Πορτ Λουί στα βορειοδυτικά, ενώ άλλοι σημαντικοί οικισμοί είναι το Ρόουζχιλ, η Μπο Μπασίν, η Κουρεπίπ, το Βακόας, το Φίνιξ και η Κουάτρ Μπορν.
